Kamerton to stalowy przyrząd, który służy do ustalania dźwięku wzorcowego stroju instrumentów. Tak podaje definicja...
O co tutaj chodzi? Jeśli chcemy, ady dźwięki strun w gitarze dobrze "grały", najpierw gitarę musimy nastroić. Potrzebny nam jest do tego dźwięk wzorcowy, z którym możemy porównać dźwięk struny w gitarze... Dźwięk wzorcowy może nam podać m.in. kamerton. Ma on kształt widełek, które poprzez uderzenie (np. o krawędź stołu) zostają wzbudzone w drgania.
Drgania kamertonu możemy usłyszeć, przykładając jego trzon, np. do pudła rezonansowego w gitarze (należy uważać, aby nie dotknąć palcami drgających widełek kamertonu, co spowodowałoby ustanie drgania). Usłyszymy wówczas dźwięk "a1", o częstotliwości 440Hz, do której stroi się większość instrumentów muzycznych - w tym, gitarę (w 1953 roku, jako standard strojenia dźwięku a1 do częstotliwości 440Hz, a więc 440 wibracji na sekundę, przyjęła i zatwierdziła Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna).
Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak stroi się gitarę i z czego to wynika - odsyłam do materiałów na ten temat. Tymczasem, powróćę do zagadnienia kamertonu.
Nasuwa się pytanie, czy istnieją kamertony, o innej częstotliwości niż 440 Hz? Tak! Definicja mówi, że kamerton służy do strojenia instrumentów, ale... człowiek to też "jeden wielki instrument". Gdy wszystkie tworzace go organy są sprawne, dobrze "stroją" i współgrają ze sobą - cały organizm człowieka jest wówczas jednym, wspaniale grającym instrumentem, a sam człowiek cieszy się wówczas dobrym zdrowiem. Stąd istnieją tzw. kamertony terapeutyczne, którymi stroi się człowieka. Gdy uderzamy w widełki kamertonu, wprawiamy je w wibracje. Powstaje tzw. fala dźwiękowa. A jak powszechnie wiadomo - doskonałym przekaźnikiem fal dźwiękowych jest woda. A woda stanowi do 70% masy dorosłego człowieka... Daje to do myślenia. Nie bez powodu uważa się, że osoby grające na instrumentach muzycznych, lub słuchające muzyki mają bardziej rozwinięte umiejętności czytania ze zrozumieniem, szybkiego przyswajania nowych informacji, łączenia faktów, nieczęsto są dobrymi informatykami lub matematykami...
Wracając jednak do muzycznej definicji kamertonu, wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje kamertonów:
- kamerton widełkowy, w którym widełki są wykonane z niehartowanej stali, a dźwięk uzyskuje się poprzez uderzenie w nie. Kamerton widełkowy wynalazł John Shore w 1711 roku;
-
kamerton gwizdkowy (inaczej stroikowy) w postaci rurki. Jak widać na obrazku po prawej, posiada sześć otworów - gwizdków, z których
każdy jest przypisany do dźwięku danej struny w gitarze; -
kamerton chromatyczny, w którym połączone są kamertony stroikowe w jednej oktawie. Ten stroik (inaczej mówiąc "tuner"), najczęściej używany przez gitarzystów klasycznych oraz akustycznych, ma formę klamry - "łapki", którą się mocuje na główce gitary.
Dźwięk struny, a konkretnie jej drgania przenoszone są i "wychwytywane" przez stroik. W efekcie możemy odczytać wysokość dźwięku ze stroika i dopasować ją do konkretnej wysokości uderzanej struny. Jeśli jesteś poczatkującym gitarzystą i nie wiesz, o czym tutaj piszę - zachęcam do odnalezienia materiałów dotyczących tematu strojenia gitary.
Myślę, że wystarczająco przedstawiłam temat kamertonu - stroika instrumentów muzycznych...
Pod nazwą "Kamerton" kryje się także pewna szkoła muzyczna, której siedziba od 2016 roku mieści się w Lesznie Wlkp. Ale o tym pewnie już wiecie... :)